Nothing Left Behind

هیچ چیز در پشت سرمان نیست

                                     سوار بر این تخته روانهای خالی

که با نیروی جنونمان تا به این سرزمین 

                                                    بر این سنگلاخها با خود کشیده ایم 

جز فضای ملموس تاریکی از بافتهای سنگین

                                     عقده ها و  سرخوردگیهای عصیان تاریخ 

خود باختگانیم در توهم اغراض مجعولانه نیاز به سنت

 احتیاج به تقرب و نیاز به تبرک 

 جان دادن به زیر تن سنگین تقدس 

                                                زین ضعف بی هدف عمر حیات

تن بدهید به فراق

بگذارید به پایان برسد 

                      و فرو ریزد این طاق کج خانه خراب 

 بی اراده گام بر می داریم بر این سست راه هزار چمبره ارزو

 زمانی که فرو می ریزد 

                       این پل مخروبه زخواب اعصار

در سقوط می شود

                    سرنوشت اراده نادانسته ما

چه راحت می گذریم

                         سوی گذشته

                                  خود ساخته

                                              بیهوده یمان .

                                                                                    ضربان تاریک  اردیبهشت 1394