ضربان تاریک

ضربان تاریک

شعرها و داستانهای من
ضربان تاریک

ضربان تاریک

شعرها و داستانهای من

ثعلب

ما در تمتع از  شرابش

انگور دانه ها را در زرین خمره ها فکندیم

مسکر شراب نابی در می خواب ها فکندیم

آب را شراب مسیحا

در قدح های عارفان گمورا

لبا لب می فکندیم

آه ای تمتع گرفتگان اسراع (بی باک)

ما بر انگورهایش

نورها گرفتیم یا بر سلوکش

ای خاک - راه هلاکت می گرفتیم

هان دل - ضمیر بی ترس

گوی نسب از می ها - گوی از هرم (هورم) انگورها

ترسان می گرفتیم یا ترسی می گرفتیم

هان ای حریم ثعلب (تزویر) 

ما جان ها  گرفتیم.

*********************************************

رام دایمون(ضربان تاریک) .اواخر مرداد .1402

در سرزمین دریا

این روزها همه چیز به گور میریزد

گوری کنده به پنجه ها

در سرزمین هیرکانا

خویشتنی در انتهای بافته های تاریکی شتر زنگی ها

مارهای شکم باز و خود بر مرگ افکنده به شکار

و موجهای دریا تا لبه ها

پذیرا می شود گور

پیش می آید

میزند لب به لب 

میپاشد بر سپید ی تن خویشتن  جسدهای آینده را

من هنوز در سکوت پیش می روم

به پیش

همه جا بالا آمده است

 تاریکی تا آرنج ها

 چناری- راست و سپیداری- چپ

 سکوت می کند نماز 

 به قنوت رفته اند سایه های آنها

و هنوز نور دریاچه نگشوده است در کف دستان

خویشتن

**********************************************

رام دایمون(ضربان تاریک) .10 مرداد. 1402

تفاله

استحاله ی نیستی است، این زمین
رودها-کشتارگاه مهاجران
دریاها -ورطه نابودی
دره ها -نه به شینوت ها منتهی به پل های منفجرشونده
دشتهای مین به قصد کشتار، فراموش شده به مقصود
زیبایی کو ؟
آن دشتهای سرسبز ،دختران مراتع و مردان دشت ها  و مالانشان به چَرا
و آنگاه تو ای خودخوانده ی خود خواه
با دیوارهای بِتونی بلند بر چهر دخت زمین
فرا رسیدی
و چشم اندازهایت ،مَناظر قدرتِ پلیدی است در گهواره های تغوط
به نام نامی تمدن
می بالی به تُوف هایی که بر صورتت
دمادم پرتاب میشود
ای خوشا شادمانی او
با تو سخن می گویم
تو نبودی که نکبت کده ها را ساختی
سرزمینها
و تخمه های لعن را در زاری ها
و نفرینها را در دعای خویش
برای شاشیدن سرپا گرفتی
تو نبودی که از تحولات فشار خون گرفتی
و شل کرده بودی زنّارت
بگو چه نوشته ای به طلسم فقر
که لبخندت بر درگاه جهان- نفرین
و نِسیان تو- ترک زمین
آمال تو -سیاره نرگال
آرامش ات -پاره های کتامین شده است
سکوت
مرگی است که نخواهد بخشید
طعل زمین را
سیم خنجره ها فحش های خونریز
بر پیشانی تو است
*************************************************
رام دایمون(ضربان تاریک) - ۲۶ تیر ۱۴۰۲