Conchita Wurst

افسانه چنین بود

کونچیتا

مردی جذاب

در چشمه زندگی

سالماسیس

دیوانه وار عاشقش شد

ارزو کرد -  همیشه باشد در کنارش

کونچیتا با سحر این حور

مردی شد زنانه

همه بر او خندیدند

همه او را رنجانیدند

نفرین کرد بر خدایان

اما ز لطف انها

اوایش شد جاودانه

هرمافرودیته مقدس

باز گشته است بر این عصر

***

دینداران پاک دامن

او را شعله دیدند

بر تارکشان پیچان

یا خورشیدی سوزان در دامان شبستان

و یا قاتله ای در ایین عاشقان

اما ما رقصیدیم

اوایش را شنیدیم

شاد شدیم و گذشتیم

از ان پل هویت جنسیت

به دشت فردیت

محو اینده شدیم

که چه ها منتظر منتظران است هنوز

در بازگشت افسانه ها به کنون

                                              ضربان تاریک .تابستان 1394

در ماورا

در ورای این مه سنگین

که مسیر ان به رازها میرسد

تمثالهایی هستند

                        لخشنده 

                                  مرمرین 

که می بوسند سراسیمه یکدیگر را 

مخفی شده در پشت حکایت تزویر

ز چشمان شکنجه گر ان دیوانه

می تابند بر تن یکدیگر و می زایند طرحی نو

در پشت خرابات دروغ وسیاهکاری کتمان

که جولانگاه نوین صداقتهاست 

در محوگاه منظره ای دور

که در طول زمان مضمحل خواهد شد 

و دوخته شده در لایه های باور اکنون 

و  هیبتهایی تاریک از خارا ی سیاه

ایستاده و بی حرکت بر فراز سر ان رهگذر گم راه خانه بدوش

بر سینه دشتهای تقته در تنور افتاب تاریکی و شب

و در تلاش بی امان پنهان  بودن در سایه ها ی شکست

و تبدبل شدن به شیدوهای دهان به مهر و کور چشم 

و بی اعتنا به گذر

و رهگذر در پایان

می گذرد از این داستان

                     نادانسته سرزمین اعجابها

                                                        ضربان تاریک  jun13  . 2015

Unknown

                                                                
آنچه بر بستر خاک ساخته می شود
............................... اندیشه من است
آنچه از سنگ خارا- تندیس می شود    
....................................روان من است
بر خواب نقشها که قدم می گذارم
.....................................خانه می شود
برگ می دهد به شکل خدا
و می مکد از اندیشه من این خانه ما
می شود پسری قربانی شده  بر صلیب
 می شود مردی وحی دیده در کویر
خواب تداعی می شود بر دیوارش
مرگ می خزد بر اعماقش
بعد از پایان من
........... خراب می شود
...................... عصاره اندیشه اش
و فرو می ریزد بر زمین سرد
.....................  این خانه ما
...................... در پرتو سهمگین خورشید روزهای نوین .
***************************
 ضربان تاریک