سیاهچاله

ربوده

سیاهچاله کیهانی دانش

نور را

ز سر تندیسی سیاه

در محرابی تکریم شده

چیست این هیبت؟

به اندازه عوج

بلند و کهنه

تندیس ایینی است

قد کشیده به محراب ابد

با کتابی خالی ز چنگ

کلمات نیز گریخنه اند

بند به بند

***

در نوین فصل نزول 

خدایان در کتاب وحی خود خواهند نگاشت

((  هاوکینگ کودک تازه متولد شده اربوس

       خدای سوراخهای تاریک کیهان

      دشمن نور بی پایان مقدس خدایان

      نشسته بر تختی که راه میرود !!!))                  

                                                          ضربان تاریک

                                                           26.6.2015

Necropolis

قبرستان
جسدیست از رگهای خشک شده گذشتگان
که به اه نفس یک گل سرخ
می خراشد
ما را
 چه سیراب میشود این تن خشکیده پیچیده به دشت
 ز خونی که چکیده
ز زخمی که رسیده
حالا جسدی که از شرب شراب خونین تنم
ضربان می گیرد ...........
وای بر دردها
که دوباره رسته اند از بیخ زمان ضربان تاریک
 6.23.2015 ساعت 1.58

در ماورا

در ورای این مه سنگین

که مسیر ان به رازها میرسد

تمثالهایی هستند

                        لخشنده 

                                  مرمرین 

که می بوسند سراسیمه یکدیگر را 

مخفی شده در پشت حکایت تزویر

ز چشمان شکنجه گر ان دیوانه

می تابند بر تن یکدیگر و می زایند طرحی نو

در پشت خرابات دروغ وسیاهکاری کتمان

که جولانگاه نوین صداقتهاست 

در محوگاه منظره ای دور

که در طول زمان مضمحل خواهد شد 

و دوخته شده در لایه های باور اکنون 

و  هیبتهایی تاریک از خارا ی سیاه

ایستاده و بی حرکت بر فراز سر ان رهگذر گم راه خانه بدوش

بر سینه دشتهای تقته در تنور افتاب تاریکی و شب

و در تلاش بی امان پنهان  بودن در سایه ها ی شکست

و تبدبل شدن به شیدوهای دهان به مهر و کور چشم 

و بی اعتنا به گذر

و رهگذر در پایان

می گذرد از این داستان

                     نادانسته سرزمین اعجابها

                                                        ضربان تاریک  jun13  . 2015