رسوایی

اذر به هیمه میزند

باد به قلاده ابر

سیل به دامان نبات

سونامی امده است

ای جام شراب

دشت خیال غرق شده است

مستی ویران شده است

در خرابات نیاز زلزله ای امده است

***

بیمار شده ام

بر پایم کنید

عاقل عقل بد ذاتی امده است

نامحرم

پرده دران حرم است

عفتمان می درد

اتش به محفل می دمد

نوش پی نوش زدیم

پیراهن دریدیم و به بیراه زدیم 

نقابها زین رخ عقل افتاده بر خاک شور

ما عریان در بازی میدان شدیم

وای وای

در کشید ای همرهان خیمه بر اندیشه مان

ان صاحب قبر ز بیراه امده است

زهله یمان میبرد

مار به لانه میزند

وای

مادر شر خنده میزند

بر این بهره ای که می برد

                                          ضربان تاریک  خرداد 1394

Conchita Wurst

افسانه چنین بود

کونچیتا

مردی جذاب

در چشمه زندگی

سالماسیس

دیوانه وار عاشقش شد

ارزو کرد -  همیشه باشد در کنارش

کونچیتا با سحر این حور

مردی شد زنانه

همه بر او خندیدند

همه او را رنجانیدند

نفرین کرد بر خدایان

اما ز لطف انها

اوایش شد جاودانه

هرمافرودیته مقدس

باز گشته است بر این عصر

***

دینداران پاک دامن

او را شعله دیدند

بر تارکشان پیچان

یا خورشیدی سوزان در دامان شبستان

و یا قاتله ای در ایین عاشقان

اما ما رقصیدیم

اوایش را شنیدیم

شاد شدیم و گذشتیم

از ان پل هویت جنسیت

به دشت فردیت

محو اینده شدیم

که چه ها منتظر منتظران است هنوز

در بازگشت افسانه ها به کنون

                                              ضربان تاریک .تابستان 1394

سیاهچاله

ربوده

سیاهچاله کیهانی دانش

نور را

ز سر تندیسی سیاه

در محرابی تکریم شده

چیست این هیبت؟

به اندازه عوج

بلند و کهنه

تندیس ایینی است

قد کشیده به محراب ابد

با کتابی خالی ز چنگ

کلمات نیز گریخنه اند

بند به بند

***

در نوین فصل نزول 

خدایان در کتاب وحی خود خواهند نگاشت

((  هاوکینگ کودک تازه متولد شده اربوس

       خدای سوراخهای تاریک کیهان

      دشمن نور بی پایان مقدس خدایان

      نشسته بر تختی که راه میرود !!!))                  

                                                          ضربان تاریک

                                                           26.6.2015