تندیس

تندیس خوشبختی

تن بی جان تو را

در نبض رگ پنجره ها می بینم

آینه ی شووم شکست

خشک شد سالهای عمرم

سایه ی محو تو - ماند

بر روزنه ای در راه حیات

اکنون

نور - تهی می تابد

بر حجم هیچ

زندگی پر شده از هیچهای رسته

دفن خواهم کرد-  رویا را

در زیر تل خاکستر هنری که آفریدم یک عمر

نقشها و رنگها و تندیسها می سوزد

بی فرصت  و بی چون و چرا - می گویم

خواهم کشت خود را

در خاطر آینده ی نسلی

که نداند

ما چه کشیدیم ز زجر .

*******************

در هم آوایی و همراهی با خاطر خودکشی هنری استاد بهمن محصص سروده شد.

ضربان تاریک(رامبد.ع.ف)6.27.2018

پایان

مردمی گرفتار

پایان خودشان را تجربه می کنند

اینبار انقلابی نمی میرد

انسانها منقلب میشوند

همه چیز می میرد

شفیره ای متولد میشود که دیگر کودک علیلی نیست.

********************************************

ضربان تاریک(رامبد.ع.ف). 6.25.2018

باغ

به این باغ اگر می آیی

من من در آن روییده

آهسته بیا - آهسته

من میدانم

در بیرون این باغ زمهریراست 

که چشمان تورا به دنبال شعله های آفتابین گرمای گلم

به میان دروازهای این باغ هدایت می کرد

اما - آرام و آهسته بیا

تا که نشکند شیشه ی نازک اعتماد این باغ قشنگ

اگر آمده ای آگاه بیا

تا لگدمال نشود رویاها

منی روییده - سخت و کوچک - بر زمین نمناک

پر گلم- تازه و رنگم سرخ است

اگر ریشه کنی -گل سرخم را

خود میمیری

در خواب اسفبار سنگین دل این باغم

آنگاه نیزه ها ی تیز و بافته های آهن

میروید در مرز دلم در باغم

فرار میشود بهترین رویایت

تمام میشود

انگیزه ی این آرامش

آسمان تیره و رگبار شدید می آید

می شکند سرها را

و تو را خواهد کشت بی امان در دل باغ

خود پشیمان خواهی شد

از حضورت در این گورستان

به هزار دعا و دخیل بر درختان عشق و آسایش

هیچ آفتابی نخواهد تابید

رنگها تیره شود در دل باغ

مرداب شود رویاها

تو در مرگ درون این باغ

تا ابد اسیر قیر سیاه نفرت خواهی شد.

*******************************

با نگاهی براشعار سنگ مزار سهراب بزرگ

ضربان تاریک(رامبد.ع.ف)6.24.2018